Kościoły Partykularne i Ustanowiona w nich Władza
Kan. 368 – Kościoły partykularne, w których istnieje i z których składa się jeden i jedyny Kościół katolicki, to przede wszystkim diecezje, z którymi – Jeśli nie stwierdza się czegoś innego – są zrównane: prałatura terytorialna i opactwo terytorialne, wikariat apostolski i prefektura apostolska, jak również administratura apostolska erygowana na stałe.
Kan. 369 – Diecezję stanowi cześć Ludu Bożego, powierzona pasterskiej pieczy biskupa z współpracującym z nim prezbiterium, tak by trwając przy swym pasterzu i zgromadzona przez niego w Duchu Świętym przez Ewangelie i Eucharystie, tworzyła Kościół partykularny, w którym prawdziwie obecny jest i działa Jeden, święty, katolicki i apostolski Kościół Chrystusa.
Kan. 3T4 – § 1. Każda diecezja lub inny Kościół partykularny powinny być podzielone na odrębne części czyli parafie.
§ 2. Celem wsparcia pasterzowania przez wspólne działanie, kilka sąsiednich parafii może być łączonych w specjalne zespoły, jakimi są wikariaty rejonowe (dekanaty).
Źródło: Wyciągi z KODEKSU PRAWA KANONICZNEGO (CODEX JUR l CANON l l) dotyczące hierarchicznego ustroju Kościoła Poznań, Pallottinum 1984
